7 Als u in Mij blijft en Mijn woorden in u blijven, vraag wat u maar wilt en het zal u ten deel vallen. 8 Hierin wordt Mijn Vader verheerlijkt, dat u veel vrucht draagt en Mijn discipelen bent.
Het gebod van de liefde 9 Zoals de Vader Mij liefgehad heeft, heb ook Ik u liefgehad; blijf in Mijn liefde. 10 Als u Mijn geboden in acht neemt, zult u in Mijn liefde blijven, zoals Ik de geboden van Mijn Vader in acht genomen heb en in Zijn liefde blijf. 11 Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat Mijn blijdschap in u zal blijven en uw blijdschap volkomen zal worden. 12 Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb. 13 Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden.
Johannes 15 : 7 - 13
Verlangen
Als jonge man verlangde ik om het Evangelie door te geven aan mijn vrienden, op jeugdgroepen en in kerken. Ook op straat heb ik het Evangelie mogen doorgeven door middel van één op één gesprekken, creatieve vormen, muziek en korte preken.
Door de jaren heen ben ik regelmatig uitgenodigd om te komen spreken op verschillende plaatsen en kerken. Dat heb ik altijd met veel plezier en passie gedaan. Juist het Woord delen op een plaats waar mensen verlangend zijn naar God.
Roeping
Begin dit jaar tot en met mei mocht ik een evangelisatiecursus bijwonen. Zes verschillende evangelisten deelden van hun werk en de methode. Daarbij werd ik keer op keer aangesproken op de roeping die God in mijn leven heeft gegeven.
12 mei 2012
Op zaterdag 12 mei mochten we met christenen vanuit verschillende kerken en uit verschillende delen van Zeeland en daarbuiten de straat op in Goes samen met de organisatie Go and Tell. Wat er met mij die dag en er na gebeurde was alsof de Heer mij optilde. Psalm 61:3b leid mij op een rots die voor mij te hoog zou zijn.
Op zaterdag 12 mei mochten we met christenen vanuit verschillende kerken en uit verschillende delen van Zeeland en daarbuiten de straat op in Goes samen met de organisatie Go and Tell. Wat er met mij die dag en er na gebeurde was alsof de Heer mij optilde. Psalm 61:3b leid mij op een rots die voor mij te hoog zou zijn.
Ik mocht een paar keer delen van wat er gebeurde op die 12e mei. Op één of ander manier had de Heer iets bedacht om mij weer te roepen en te brengen op plaatsen om Zijn Woord te mogen brengen. Het was alsof een deur was geopend naar nieuwe mogelijkheden en een venster naar de hemel geopend was om het Woord van God te gaan spreken.
Daarna ben ik op verschillende plaatsen en in verschillende kerken en gemeenten geweest om te spreken van de grote Liefde van God voor ons mensen. Er zijn verschillende spreekbeurten die ik mag gaan vervullen, waarin mag zien dat de Heer mij opnieuw de gelegenheid geeft om vanuit mijn liefde voor Hem en passie voor het Evangelie te gaan.
De weg is open
De weg is open om op verschillende plaatsen binnen en buiten Zeeland te mogen spreken. Intussen betrokken bij een jonge gemeente in opbouw. Relatie bouwen, jeugdwerk, evangelisatie, spreken, leidersschap zijn de ingredienten van hetgeen waarin ik mag dienen. Vroeger wilde ik graag zaken bereiken en doen. Nu verlang ik dat anderen op hun plaats gaan komen.
Het is niet aan mij...
Geen bordjes en titels, maar gewoon doen wat je hart en hand vindt om te doen. Dienen vanuit de Liefde van God. En juist ook vanuit verbrokenheid. Niet meer als voorheen : dat doe ik wel. Maar meer zoals Jozef het verwoordde op de opmerking van farao, dat hij wel dromen kon uitleggen. "Dat is niet aan mij, maar God zal antwoorden..." Hij was de man met de gave om te verstaan en uit te leggen naar wat God hem liet zien over dromen, beelden, visioenen etc.
De bekwaamheid is niet van een mens. Een mens kan zich overgeven aan God en toewijden aan de roeping die hij van Hem heeft ontvangen. Het is de genade en de kracht van de Heilige Geest die maakt of het ook het doel bereikt die God voor ogen heeft. Dat is het verlangen. God heeft mensen op het oog waarvan Hij wil dat zij hun doel gaan bereiken.
Het korenveld
Eens zag ik een korenveld, waarvan het graan volgroeid was. Ik zag mij zelf tussen het graan staan en stond op gelijke hoogte als de korenhalmen. De gedachte was dat ik naast het graan stond om ze te bemoedigen, troosten, aan te vuren. De graanhalmen zijn de mensen die ik zou ontmoeten in Gods gemeente / kerk en in de wereld om mij heen. Ik moest niet van boven af naar mensen kijken, maar naast ze staan in alles wat ik zou gaan doen, zodat zij opgebouwd worden om vrucht te dragen met de gaven en talenten en levens die ze hebben. Juist als er veel droogte is, tegenslag en moeite er zijn en Zijn woord spreken, zodat zij de woorden van hoop en eeuwig leven zouden horen. 
