Morgen is het oudjaar en overmorgen is het nieuwjaar. Dat kunnen uitspraken zijn van weemoed, omdat we het jaar moeten gaan afsluiten, ongeacht deze is verlopen. Wij, als gelovigen, kijken terug op een jaar, waarin we samen met God avonturen hebben beleefd. Een jaar waarin we hebben gebeden, geroepen, stil zijn geweest, gelachen en gehuild.
Overmorgen is het Nieuwjaar. Een moment van verwachting. Wat gaat het nieuwe jaar ons brengen. En daagt het ons uit om vanuit ons geloof God vurig te zoeken en Hem te verwachten in de dagen, die komen gaan. Soms is een dag, een maand en een jaar een race tegen de klok. We kijken daarbij naar de zandloper van het bestaan. Koning David wist: “Al mijn tijden zijn in Gods hand.” Dat was een getuigenis van Gods handelen in zijn leven en een belijdenis van Zijn geloof op God, dat Hij alles in handen heeft wat zijn leven betreft.
Geloof is niet statisch. Geloof is een gave van God (tekst) Geloof is een zaad, dat door het Woord wordt gezaaid. (gelijkenis en Romeinen 10) Geloof als een mosterdzaad kan klein beginnen en van grote betekenis worden in ons leven. Geloof en ongeloof liggen soms heel dicht bij elkaar. Waar hecht ik geloof aan? De waarheid van God of de leugen, die ingang vindt in mijn denken. Soms door wat ik hoor, zie en weet kan mijn geloof worden ondermijnt. En komen er bedenkingen, vertwijfeling, verwarring in mijn hart.
Geloof kijkt niet met natuurlijke ogen. Zoals Jezus zegt : Jullie oordelen naar wat je ziet, maar mijn oordeel is betrouwbaar / waar(achtig) Je natuurlijke mens (Adam) komt vaak in botsing met je geestelijke mens (Jezus, 2e Adam) Onder invloed van de zonde is er in ons leven een doodlopende weg. Lijkt alles voor niets te zijn en verloren te gaan. Dankzij Jezus komst, de beloften van God, de kruisdood en opstanding is er herstel. Ook is er geen veroordeling meer en is er verandering mogelijk. Hierdoor door is er plaats voor -> Vergeving, genezing, vrijheid, vreugde en een hoopvolle toekomst. (Jes. 61, Lukas 4) Geloof groeit of neemt af. Nemen we het aanbod van God aan of zetten we het (nog steeds) in de wacht /aan de kant. Mag de Stralende Morgenster, Jezus in uw hart opgaan?
In de gelijkenis van Jezus over de zaaier, zien we voorwaarden en redenen, waarom geloof niet in ons ten volle van kracht kan zijn. God wil Zijn Woord in ons planten, zodat het in ons hart en in onze mond is tot behoud en als bewijs van onze hoop in christus. (Rom.10:10) Marcus 4:14-20;
A Mc. 4:14-15 - 14 - “De zaaier is hij die het Woord zaait. 15 En dit zijn zij bij wie langs de
weg gezaaid is: in wie het Woord gezaaid wordt, en als zij het gehoord hebben, komt de satan meteen en neemt het Woord weg dat in hun hart gezaaid was.” Je hoort het en de vogels komen en het is gelijk weer weg. Geloof komt niet binnen en raakt ons ten diepste niet. Het Woord gaat één oor in en het andere oor uit.
B Mc. 4:16-17 - 16 - “En evenzo zijn dit degenen in wie op de steenachtige grond
gezaaid wordt: die, als zij het Woord gehoord hebben, het meteen met vreugde ontvangen, 17 en geen wortel in zichzelf hebben, maar zij zijn mensen van het ogenblik; als er later verdrukking of vervolging komt omwille van het Woord, struikelen zij meteen.” Je hoort het en bent direct enthousiast, maar moeilijkheden maakt dat je geloof als eerste laat vallen. Het heeft geen diepe wortel geschoten. Je ziet weleens bomen, die de lucht in zijn geschoten, maar bij een flinke wind gelijk om zijn. Geloof krijgt geen kans om in je wortelen en vervaagt. Ook al kom je op een plaats als deze. Het is aan jou om je hart te openen en ermee aan de slag te gaan. Het komt je niet aanwaaien, je hebt God nodig om Jezus te volgen. Je hebt Jezus nodig om de Vader te aanbidden. Je hebt Jezus nodig om de Heilige Geest te ontvangen, die ons bij wil staan.
C Mc. 4:18-19 - 18 - “En dit zijn zij bij wie in de dorens gezaaid wordt: zij horen het Woord, 19 maar de zorgen van deze wereld en de verleiding van de rijkdom en de begeerten naar al het andere komen erbij en verstikken het Woord, en het wordt onvruchtbaar.”
Je hoort het, maar alles waar jij zo druk mee bent, neemt je in beslag, zodat je geen zicht meer hebt op hoe jij je geloof een plaats moet geven in dat alles. Het lijkt dat het wel een appèl op je doet, maar je kan er geen gehoor aangeven. Je bent gebonden aan dingen, die je wegtrekken van het geloof in Jezus Christus.
D Mc. 4:20 - 20 - En dit zijn zij bij wie in de goede aarde gezaaid wordt: zij horen het Woord en nemen het aan en dragen vrucht, de één dertig-, en de ander zestig-, en de ander honderdvoudig. Je hoort het, je stelt je hart open en geloof groeit op en krijgt alle ruimte en kans om op te komen. Je steekt er tijd in, neemt de moeite om je te verdiepen en zoekt de verbinding met God elke dag, waardoor de relatie met Hem gaat groeien. Je maakt de keuze om niet meer voor jezelf te leven, waardoor het Woord in jou opkomt. En gaat vrucht dragen.
E In een andere gelijkenis vertelt Jezus dat je een aar bent, je staat in Gods akker. Dat is de Wereld, waarin we leven. En om je heen is er onkruid, wat tegelijkertijd om jou heen opgroeit. De boze bedenkt allerlei manieren en listen om jouw geloof / leven te ondermijnen, het licht te ontnemen door groter te groeien en als mogelijk je helemaal te isoleren en te omgeven met donkerheid / ellende. NB. Niet jouw ellende, maar intimidatie, manipulatie, valse schuldgevoelens, aanklachten, vernederingen om je van de wijs te brengen, gebruikt de boze dit om je in verwarring achter te laten. En waar het vooral voor bedoeld is, wil hij bewerken dat jij je geloof vaarwel zegt. Misschien niet aktief, maar passief toezien hoe alles geroofd wordt en jij je onmachtig voelt om er iets aan te doen.
Een mogelijke invalshoek / open deur / uitnodiging voor de boze : “Nu even niet. Ik ben nu moe, druk en heb mijn aandacht voor andere dingen nodig -> morgen weer.” Uitstellen van je voornemens en gaandeweg je zicht en grip verliezen op het volgen van Jezus, heeft dat als gevolg. De boze gebruikt ook graag mensen, die wel die plaats in willen nemen. Waarbij ze jou vertellen, wat je moet doen en wie je bent en wat je nodig hebt. Onze natuurlijke ogen, oren en ziel zijn daar heel gevoelig voor. Ons hart is als een spons, die goede en verkeerde gedachten opslaat. Door moeilijke en verkeerde zaken, kunnen wij een bezwaard hart hebben en nauwelijks dragen wat op onze weg komt.
Maar…., wanneer wij gevuld zijn met de Waarheid van God, worden we een vrij mens. De Waarheid van God maakt vrij. Dat is niet alleen de letters in de Bijbel, die we lezen, maar ook ons leven, die een levende Bijbel wordt. Je zou kunnen zeggen: “Door te ontvangen van wat er in de Bijbelstaat, downloaden we steeds meer van wat God door Zijn woord en Geest heeft beloofd.”
Ontvangen is niet hetzelfde als alleen horen of aanhoren. Het is wat Jacobus zegt : “Geloven = horen en doen.” En wat Jezus noemt in een gelijkenis: Een wijs man / vrouw, die zijn huis bouwt op de rots. (Jezus) Door te doen van wat je hoort, ga je aan de slag met het gebod wat Jezus aan zijn discipelen gaf. Je onderhoudt / maakt eigen / oefent je in godsvrucht van alles wat Jezus heeft geleerd. God bouwt het geloof in ons leven, vanuit Zijn relatie met ons. Vraag : In hoeverre ben ik beschikbaar voor de Heer en bereid om te doen wat Hij zegt?
Hebreeën 11: 1-3 – “Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en
een bewijs van de zaken die men niet ziet. 2 Hierdoor immers hebben de ouden een goed
getuigenis gekregen. 3 Door het geloof zien wij in dat de wereld tot stand gebracht is
door het Woord van God, en wel zo dat de dingen die men ziet, niet ontstaan zijn uit wat zichtbaar is.” Geloof is het fundament van onze hoop. Jezus is ons fundament. Daarop kunnen wij vertrouwen en bouwen als een wijs man/vrouw, die zijn levenshuis bouwt. Jezus is het bewijs van Gods liefde en trouw in ons leven. Hij is het bewijs van God op deze wereld. En dat God ons door en door kent, weet wat we nodig hebben.
Dat betekent voor ons geloof en wandel met de Heer, dat we niet alvast moeten uitgaan van wat er is, maar vertrouwen dat het (goed) zal komen. God is onze houvast, ook al spreekt de hele wereld het tegen. Ook lijkt alles een andere kant op te gaan. Het is als een zaad, dat in de grond wordt gestopt. Je kunt het niet meer zien, maar je weet dat over een tijd er een plant, struik, boom tevoorschijn zal komen.
Geloof is zaaien, zonder dat je weet wat het opbrengt. Elke dag groeit ons geloof en baant God een weg voor jou om Zijn plan uit te werken. Zodat je mag wandelen in de werken, die God heeft bereid. Hij houdt ons vast. Wij hoeven slechts te volgen. Het Woord reinigt ons, wijst ons op de Heer, laat de getuigenissen zien van wat God al heeft gedaan. Het geeft ons handvatten hoe we in geloof samen met God mogen gaan.
Daarom is het goed om elke dag te belijden wat David beleed; “Al mijn tijden zijn in Uw hand” ; in Psalm 31: 15 -16 – daarmee zei hij zoals de bijbel in gewone taal het laat zien; “15 Maar ik vertrouw op U, Heer. U bent mijn God, 16 U beslist over mijn leven.” Waar ik deze morgen mee wil eindigen is: Durf in vertrouwen aan de Heer te zeggen: “Heer, beslist u maar over mijn leven, want in Uw hand zijn mijn tijden en ik vertrouw op U.”
Het kan een start zijn van een nieuw avontuur, waarin ik niet de hoofdrolspeler van mijn leven ben, maar God. En ik uitzie hoe Hij mijn leven zal inzetten om anderen te zegenen, helpen, dienen en door mijn bestaan heen laat zien: “Mijn God is Koning.” En ben jij de vreugdebode door gewoon te leven met God in jouw omgeving, waar het Woord van God als een zaad opkomt en vrucht draagt.
Zo mogen ook wij ons geloof in werking stellen, om niet steeds achterom te kijken naar de mislukkingen, maar juist te kijken naar alle kansen, die we van God krijgen. Gods trouw en liefde zijn elke morgen nieuw. Daarmee mogen wij met Oudjaar, het jaar gaan afsluiten en het Nieuwe jaar ingaan.
