Wees vrolijk en blij!

Lezen : Sefanja 3: 14 - 20

De 3e zondag in de adventstijd  heet ‘Gaudete’. Dat komt uit het Latijn wat betekent; ‘Verheugt u’. De term 'Gaudete' is ontleend aan een vers uit de Brief van Paulus aan de  Filippenzen 4:4 en 6, waarin hij oproept tot blijdschap. Een boodschap, die ook te lezen is in het boek Zefanja. 

Sefanja 3: 14-15 – “Zing blij, Jeruzalem! Juich, Israël, wees vrolijk en blij! 15 De Heer zal je niet langer straffen. Hij heeft je vijanden vernietigd. De Koning van Israël woont Zelf bij je. Er zal je geen kwaad meer overkomen.” Het was een opdracht van God om vrolijk te zijn in een situatie, die blijkbaar niet positief was, vanwege de problemen die zij door vreemde overheersing en vijandelijke aanvallen hadden. Het had te maken met hun levenswijze, die afweek van de richtlijnen, die God door Zijn dienstknechten en Woord had gegeven. Ze zeiden het één en deden het ander. Uit hun mond kwamen mooie vrome woorden, maar hun daden en manier van leven kwamen niet overeen.

Net als bij de gelijkenis van de 2 zonen. Waarvan één zei : ik doe het, maar deed het niet. En de ander zei : Nee. Kwam tot berouw en deed toch. De eerste zoon wist een politiek correct antwoord te geven. Hij kende een manier om zijn vader gerust te stellen door de manier van antwoord geven, maar deed er niets mee. In Sefanja zien we net als bij de andere profeten in het Oude Testament, dat God hier geen genoegen mee  neemt. 

De 2e zoon is degene die gaat doen wat zijn vader hem vroeg.  Zijn geweten en verstand sprak hem aan en veranderde zijn manier van doen. Hij draaide 180 graden bij, had berouw en bekeerde zich. Dat is niet alleen een keus, die hij van binnen nam, maar werd ook zichtbaar door de daad, die hij er aan verbond. Hij ging heen en deed wat zijn vader van hem had gevraagd.

God verlangde en verlangt dat Zijn volk en de volkeren, waaronder wij ook als Nederland tot inzicht komen van Wie Hij is en wat Hij wil bewerken om Hem lief te hebben,  alleen te aanbidden en volgen in ons leven. De woorden van vers 14 en 15 om blij te zijn, was om het feit dat God de straf opheft en de belagers wegjaagt. Wij kennen dat uit onze eigen geschiedenis. Aan het einde van de 2e wereldoorlog gingen velen feest vieren om het feit dat de bezetter verslagen en verjaagd was. En dat iedereen weer vrij op straat kon rondlopen en leven in een vrij land.

De Joden hebben in de tijd van Sefanja en in de tijd van Jezus een bezetter gekend, die hun wetten en lasten oplegden en de vrijheid hadden ontnomen. In beide gevallen spreekt God de Vader en Jezus over vrijheid, die zij in ons als mens willen bewerken. God zegt letterlijk : Wees blij, Ik neem de straf weg. Je hoeft niet meer bang te zijn, dat je de gevolgen van je daden nog langer zult ervaren. Hij spreekt hier over Zijn genade en vergeving. Ook de dreiging van de vijand neemt God weg en zegt dat Hij bij hen woont met de belofte dat zij geen angst meer hoeven te hebben dat hen iets kwaads overkomt.

In deze tijd zien we veel mensen gebukt gaan onder de moeiten, die zij in hun leven ervaren. Zij verliezen God uit het oog. Wanneer dan de Bijbel / God oproept om te blij te zijn, dan hebben zij zo hun gedachten en woorden om dit te weerleggen. Zij vinden dat er geen reden is dat er iets goeds gebeurt of is.  Vanuit hun optiek is het onverenigbaar dat er iets goed is, terwijl in eigen leven het anders wordt ervaren. Zij hebben zichzelf als uitgangspunt. Hoe kan dan het goede van God komen?

Wij mogen geloven de woorden die David ook sprak : Maar ik vertrouw op de Here, ik zeg: Gij zijt mijn God. 16 Mijn tijden zijn in uw hand – Psalm 31:15,16a En Geprezen zij de Here. Dag aan dag draagt Hij ons; die God is ons heil. Psalm 68:20 Deze bijzondere uitspraken van David zijn voor velen een bemoediging. Hij sprak ze uit en zo mogen wij dat ook doen.

Juist op hele moeilijke momenten in zijn leven, blijkt waaruit we leven. God was de basis van het geloof van David en de reden van zijn bestaan. Dat gaf hem kracht en moed op verdrietige en angstige momenten. Hij putte kracht uit het Woord van God, maar ook in de relatie van God met hem. Er staat dat David zich versterkte in de Heer.  

In het gedeelte van Sefanja zien we dat de Heer een keer brengt in het leven van Zijn volk. Door hun handel en wandel was de bescherming over hun land afgenomen. En konden vijandelijke landen / volken binnen vallen. Nu spreekt de Heer in een aanloop van beloften dat ook de verre landen en volken Hem zullen gaan aanbidden. En dat Hij zijn volk weer bij elkaar brengt op de plaats waar zij thuis horen. God wil zijn kudde weer terug brengen dicht bij Zijn hart. Hij had ze nooit uit het oog verloren. Het deed Hem pijn, dat zij hun eigen weg waren gegaan.

Maar nu als een Herder brengt Hij het verstrooide deel weer thuis. Een thuis waar Hij de Koning is.  Dat zien we in de woorden van vers 16 en 17 - In die tijd zal tegen Jeruzalem worden gezegd: 'Wees niet bang, Jeruzalem, wees niet langer bang. Je Heer God woont bij je. Hij is de held die jou bevrijdt. Hij zal van vreugde over je zingen. Uit liefde zal Hij zwijgen over alles wat je verkeerd hebt gedaan. Hij zal over je juichen van blijdschap.

Heb je er wel eens over nagedacht dat God een held is. Wanneer we naar jongeren kijken zien we dat  zij idolen hebben. Mensen die in hun ogen het hebben gemaakt en zij aanbidden als het ware deze mensen. Ze hangen posters op, zetten hun foto’s en muziek op Facebook en gaan naar hun concerten. Op één of ander manier zijn deze idolen hun toewijding en liefde waart, waar sommigen zelfs heel ver in gaan. Toch zijn deze 'helden' van voorbijgaande aard. 

We weten vanuit de Bijbel dat het verheffen van mensen boven anderen gelijk staat aan een vorm van afgoderij, wanneer je dit naast je geloof in Christus toelaat. Toch zien we dat ook volwassenen met allerlei andere vormen van verheffing zich bezig houden. Bezit, opleiding, baan, sport en zelfs de taak die zij doen binnen een kerk of gemeenschap. Terwijl Jezus zijn discipelen er op wijst,  dat wie de eerste wil zijn, zal iedereen moeten dienen vanuit Zijn toewijding aan God. Niet baasje spelen, maar doen wat God in zijn of haar hart legt.

Wanneer wij tot inzicht zijn gekomen dat Christus voor iedereen is gestorven en niemand meer voor zichzelf leeft, dan mogen we met Paulus zeggen dat de Liefde van God ons drijft. Dat is onze motivatie. Hem liefhebben en dat uiten in alles wat we en wie we zijn. Die liefde kent geen grenzen in alles wat we doen. En wat we doen, doen we vanuit de liefde van Christus.

Die liefde toont God ook aan Zijn volk en elk mens die in dezelfde omstandigheden zijn. Sefanja is geschreven voor Jood en niet Jood. Dat is een mooie heen wijzing naar het Evangelie, de blijde boodschap van God die mens werd en Zijn hand uitstrekt naar ieder mens.

God heeft oog als Herder voor elk mens. Hij weet door welke moeite we heen

kunnen gaan. Dat laat zij zien in Zefanja 3:18-19 - De mensen die bedroefd zijn, omdat ze mijn feesten niet meer kunnen vieren, zal Ik verzamelen. Want ze horen erbij. Jeruzalem, je hoeft je niet langer te schamen. In die tijd zal Ik afrekenen met al je vijanden. Jullie zijn mijn schapen. De zwakke schapen zal Ik redden en de verstoten schapen zal Ik weer terugbrengen. Zij die eerst door iedereen uitgelachen werden, zullen nu geëerd en geprezen worden.

Deze verzen spreken van Gods Liefde voor elk mens en dat Hij ons niet afwijst omdat we door moeilijkheden gaan, maar juist het beste met ons voor heeft. Hij laat zien, dat als jij het niet kunt, dan wil Hij je er bij betrekken. Als er verdriet in je leven is, dan wil Hij jouw vreugde zijn. Wanneer jij bent afgewezen en er niet meer bij hoort, dan spreekt Hij over je uit dat je er bij hoort.

Als er zaken zijn waarover je schaamt, dan wil Hij je niet langer laten lijden onder de leugens van verwerping en schuld, maar afrekenen met de vijand die je steeds influistert hoe fout je bent en dat je het niet waard bent. Hij accepteert ons volledig in Christus Jezus. Romeinen 8:1 zegt : Maar als je bij Jezus Christus hoort, word je niet meer veroordeeld. Want dan leef je op de manier die de Geest wil, en niet meer op de manier die je 'ik' wil.

Je bent een schaap van de Heer, zoals Sefanja ons net als Jezus vergelijkt. Dat schaap heeft de garantie dat de Herder in alle omstandigheden voor je opkomt en bescherming biedt. Hij respecteert je zoals je bent. Ook al zijn we niet meer de man of vrouw, die we vroeger waren. Hij meet ons niet naar onze kracht en kunde, maar ziet het hart aan. Het hart dat Hem toebehoort. Filippenzen 4: 4, 5, 6 BB -  Wees altijd blij in de Heer! Ik zeg het nog een keer: wees blij! Maak je nergens zorgen over, maar vertel in gebed aan God wat je nodig hebt. Dank Hem ook voor alles. Dan zal de vrede van God, die wij met geen mogelijkheid kunnen begrijpen, jullie hart en jullie gedachten beschermen in Jezus Christus.

Ben je dan blij om alles wat je meemaakt. Nee! Maar de Levensvreugde die in God is, is geworteld als de kracht van je leven. Omstandigheden kunnen je op elk gebied van je leven tegenzitten. Er zijn verhalen van mensen die juist in gevangenschap beleden dat de vijand alles van hen kon afnemen, behalve hun geloof in God. Wij gaan door hoogten en dalen in ons leven, maar God is altijd Dezelfde. Daar mogen we blij om zijn en vanuit die vreugde leven. Deze wordt niet beperkt door ons verstand, gevoel of situatie. Hij is en blijft tot in eeuwigheid Dezelfde.