donderdag 9 juni 2016

Wat beweegt jou?



Is hij/zij het waard?
Is hij het waard, als hij huis en familie heeft verloren om geholpen te worden door mensen, die dat wel hebben?
Is zij het waard, als zij door omstandigheden ziek wordt, om geholpen te worden door mensen, die daar voor kunnen zorgen?
Telt hij / zij nog mee, terwijl er een handicapt is of dementie is geconstateerd?
Ja, zij zijn het waard en tellen mee, omdat zij een mens zijn, zoals jij en ik.

Ben ik het waard?
Ben ik het waard, om de hulp van boven te krijgen, wanneer het mij tegenzit?
Hoe zou God daarnaar kijken? Voor mij een vraag, die elke week terugkomt. Ik heb te maken met maatschappelijk werk en inzet van vrijwilligers voor mensen zonder netwerk, zonder geld en onvoldoende gezondheid. Dat is de opdracht van de kerk van Jezus Christus om zich in te zetten voor wezen en weduwen, zieken, vluchtelingen, armen en ouderen?

Elk van ons kent iemand, zorgt voor iemand, die in meer of minder mate hulp nodig heeft. En mijn antwoord in dat alles is: Ja Heer, ik heb Uw hulp nodig om te doen wat recht en rechtvaardig is om te kunnen wandelen in de voetsporen van Jezus Christus, Uw zoon.

Kapernaüm
Lucas 7: 1 Nadat Hij al Zijn woorden beëindigd had ten aanhoren van het volk, ging Hij Kapernaüm binnen. In Lucas 6 lezen we vanaf vers 20 dat hij onderwijs geeft aan Zijn discipelen. Veel gedeelten komen overeen met de Bergrede uit Mattheus 5 – 7. We lezen dat Jezus op een vlakgebied was en onderwijs gaf aan de schare en Zich daarna specifiek richtte tot Zijn discipelen. Wat Hij Zijn discipelen leerde, was voor iedereen toegankelijk om mee te luisteren.



Een discipel heeft een meester, waarvan hij onderwijs krijgt in levenslessen en geloven in God. Jezus was de Rabbi, die Zijn discipelen had geroepen, zoals we o.a. lezen in Lucas 6 : 12 – 16. De schare, die er was kwamen met hun zieken en zochten genezing bij Jezus. Hun verlangen en bewegen was anders. Zij wilden van Hem in het hier en nu ontvangen, terwijl een discipel / volgeling van Jezus Christus niet van het moment is, maar juist een levensstijl heeft om meer en meer op hun Meester te gaan lijken.

Zijn onderwijs en de genezingen gebeurden buiten deze plaats. Hierna gaat Jezus Kapernaüm binnen. Een plaats ten Noord-Westen van het Meer van Galilea. Het was deze plaats, waar Hij enkele dagen verbleef met Zijn familie om door te reizen naar Jeruzalem voor het Pascha. (Joh. 2:12 en 13) Kapernaum waar de tollenaar Levi, werd geroepen door Jezus om Hem te volgen. Later kennen we hem als Mattheus.

Hij onderwees ook hun synagoge. (Mt 4:13-16; Lu 4:28-31) Waar ook gesproken wordt van de profetie uit Jesaja 9 : 1 - Een volk dat in duisternis wandelt, ziet een groot licht. Dat zien we letterlijk gebeuren, toen de duisternis moest wijken uit een persoon met een onreine geest, die in de synagoge tegen Jezus begon te schreeuwen : “Wat Hebben wij met u te maken, Jezus van Nazareth?” De duisternis hield het niet langer uit in de nabijheid van Jezus, omdat het Licht van de wereld sterker was. Jezus had een grotere autoriteit en op Hem rustte de Geest van God. (Lu 4:31-37; Mr 1:21-28)

Nu, Lukas 7, was het geen toeval dat Hij deze stad bezocht. Hij verbleef daar al langere tijd in een huis te Kapernaüm. Wonderen gebeurden, waar Jezus ook was. Hier was het dat de man op het matras, die door het dak aan Zijn voeten was gebracht, werd genezen. (Marcus 2:1-12) En opnieuw staat er iets bijzonders te gebeuren. En daar begint voor ons vandaag het verhaal van de Romeinse hoofdman.

Lucas 7:2 - En een slaaf van een zekere hoofdman over honderd, die hij zeer waardeerde, was ziek en lag op sterven. Hier zien we dat een niet-Jood door Lucas beschreven wordt. Het is een onderdaan van het Romeinse rijk, die gestationeerd is in Kapernaüm. Hij leefde daar met zijn gezin en had 80 soldaten onder zijn bevel. Hij vertegenwoordigde de keizer.  Als centurion of honderdman was in het legioen de hoogste officiersrang, die door mannen van gewone afkomst bereikt kon worden. Hij maakt met zijn rang en soldaten deel uit van een groep van 5000 – 6000 Romeinse manschappen.

Door zijn goede loon was hij niet onbemiddeld en had slaven in dienst om het werk te doen. De centurio stond in voor de opleiding, de dagelijkse karweitjes en de discipline van zijn manschappen. Van hieruit kunnen we opmaken, dat hij oog had voor talent tussen zijn soldaten en slaven. Juist één van die talenten, een slaaf, waar hij een goede verstandhouding mee had, was zo ziek dat deze de dood nabij was. Dat gaf hem grote zorgen en zocht een weg naar een oplossing.

De tijd, die hij in hem had geïnvesteerd, de ervaringen, die deze man had en de kwaliteit van omgang en werk maakte deze slaaf bijzonder. Zijn status was slaaf, maar door wie hij was viel hij op en had hij een bijzondere plek in het hart van de centurio. Hij beschouwde hem niet alleen als een stuk bezit, maar zag de persoon, de mens in hem, waardoor hij hem graag mocht. Hij was hem veel waarde. Jozef uit het Oude Testament in de tijd van zijn slaaf zijn was misschien wel zijn equivalent. Getalenteerd en viel op door zijn persoonlijkheid.



Lucas 7:3 - Toen hij over Jezus gehoord had, stuurde hij de oudsten van de Joden naar Hem toe en dezen vroegen Hem te komen en zijn slaaf gezond te maken. Jezus kwam van buiten de stad weer in Kapernaüm. Wat er allemaal had afgespeeld en plaatsgevonden op de vlakte, kwam als een groot verhaal in de stad. Mogelijk dat hierdoor bij de Centurion iets opkwam van verwachting. En misschien zelfs wel hoop, dat deze Jezus zijn slaaf zou kunnen genezen en hem voor de dood weg zou kunnen halen. Hij had net als de rest gehoord over de wonderen en genezingen, die er plaats hadden gevonden.

Wat zo bijzonder aan dit verhaal maakt is dat een heiden, Romeinse legerofficier,  joden vraagt om naar Jezus toe te gaan en gunst vraagt voor een slaaf. Het waren niet de eerste de besten, die hij aansprak en hen opdracht gaf om naar Jezus te gaan. Het waren de leiders / oudsten van de Joden.

De situatie was voor de Joden zo duidelijk, dat de Centurion het echt meende en hulp zocht voor zijn zieke slaaf. Begaan met de situatie gaan zij op weg. Zoeken Jezus en vragen Hem om de slaaf gezond te maken. Mogelijk zond de hoofdman deze oudsten met zijn verzoek tot Jezus, omdat hij dacht dat zij meer bij Hem zouden kunnen bereiken, dan hijzelf als heiden (Lucas 7:7). Er was een zeker respect bij de man voor wie de Joden waren en hun geloof.

En de leiders gingen heen. Waarom? Compassie, Liefde van God, gaat verder dan medelijden hebben en zelf proberen te helpen. Het laat je vanuit Gods perspectief zien wat Zijn gedachten zijn over de situatie of persoon. God houdt van mensen, Jezus houdt van mensen. Het was die Liefde, die Jezus dreef om Zijn discipelen opdracht te geven om te bidden voor arbeiders, omdat Hij zag dat mensen zonder Herder waren. (Matth 9: 35-39) Hier in Lucas zien we een soort vragen / bidden van Jezus om genezing.

De manier, waarop de leiders Jezus vragen zien we in Lucas 7: 4 - Toen die bij Jezus gekomen waren, smeekten zij Hem indringend en zeiden: Hij is het waard dat U dat voor hem doet, Als het je niets doet, dan kun je geen reden bedenken, waarom je de gunst van iemand vraagt. 1 Een iemand als deze buitenstaander, niet-Jood, die niet eens deel is van jouw familie / vrienden / volk.



2 Iemand als een slaaf, die de laagste status heeft van de maatschappelijke ladder. En dus makkelijk vervangbaar is door een ander. De waarde van zo iemand ligt dan niet zo hoog om daar nou zoveel moeite voor te doen. Maar blijkbaar had God, zowel de Centurion als de Joodse leiders iets bijzonders laten zien, waardoor zij om verschillende redenen in beweging komen. Er was een groot belang mee gemoeid. Zij vonden dat hij het waard was.

Zij zeggen tegen Jezus : Hij is het waard, dat U dat voor hem doet. Je zou kunnen zeggen dat de echo van de vraag van centurion en de Joodse leiders overeenkwamen in streven en doen. Het was ook de echo van Vaders liefde voor de mens in nood.

Er was iemand, die blijkbaar op de scheidslijn van dood en leven was. En als het ware hemel en aarde bewogen moest worden om genezing te ontvangen. In de ogen van de centurion en Joodse leiders had de man het verdiend. De slaaf om wie hij was voor zijn meester en voor de Joodse leiders om wat we lezen in het volgende vers. Waarom deden de leiders dit voor deze Romein in hun stad?  Lucas 7: 5 -want hij heeft ons volk lief en heeft zelf de synagoge voor ons gebouwd.

Deze hoofdman had hen geholpen met de bouw van hun synagoge en ging goed met de Joden om. Het was een rechtvaardig en behulpzaam persoon. Hij was niet alleen vriendelijk, maar zette zich ook in. Hij bouwde mee in zijn omgeving op het vlak van relaties en geloof. Daarbij schuwde hij niet mensen, materialen en middelen in te zetten en zelf mee te doen.

Wat zet ons in beweging?
Voor mij was en is het de mens achter de nood, die dringend hulp nodig heeft. Als gelovige en kerk is dat niet alleen je plicht, maar ook de Liefde van God in ons. Het zet ons in beweging. Dat houdt ons ook staande, omdat onze bron van medelijden gauw opgedroogd kan zijn. Mensen staan niet altijd te juichen als je ze komt helpen. Je moet soms door weerstand heen om de juiste zaken voor elkaar te krijgen. Daar is altijd gebed, soms tranen en vaak volharding voor nodig om je doel te bereiken. Zoals Nehemia het zei: De God des Hemels zal het ons doen gelukken. – Nehemia 2:20

Niet alleen het hoofd en hart in de hemel, maar ook handen uit de mouwen. Mensen helpen, die er alleen voor staan zonder middelen en andere hulp. Dat was de conclusie van de gemeente in Jeruzalem. Helpen in hun nood en voorzien in de dagelijkse levensbehoefte. Maar ook delen van het Woord van God, zodat zij de juiste principes in hun leven gaan toepassen. Daarom dat William Booth de spreuk had : Soup, Soap an Salvation. Eerste levensbehoefte – eten.(Soup) Welzijn en gezondheid (soap) – goed voor de ander zorgen en – salvation- het Evangelie om deel te hebben aan het Grote Reddingsplan voor elk mens op aarde.



Wat is onze levensstijl? Die van de schare voor het hier en nu of die van de discipelen om Jezus na te volgen? De hoofdman was nederig en besefte wat zijn plaats was en vroeg Jezus eenvoudig om de slaaf te genezen. Hij geloofde in de kracht van Jezus woorden. Hij had als het ware het geloof van een kind en verwachtte het niet van zichzelf, maar volledig van Jezus.

Wat gaan wij doen met hetgeen wij hebben gehoord? Gaan we er voor, zodat de juiste hulp op de juiste plaats komt. Bidden wij mee en hebben deel aan Gods leger, die zich inzet voor mensen waar God bewogen over is? Laat dat de uitdaging zijn, zoals Paulus op de weg naar Damascus in zijn ontmoeting met Jezus zei : Heer, wat wilt u dat ik doen zal.” En God zal op Zijn manier u daarop een antwoord geven.

Is hij het waard om geholpen te worden? Is zij ons gebed waard om God te vertrouwen voor Zijn hulp en genezing? Ben ik het waard, dat God mij te gemoed komt in mijn afhankelijkheid. Ja, is het antwoord aan Gods kant. Want Hij heeft de weg hiertoe gebaand, opdat iedereen deel zou kunnen aan wat God wil en kan doen in ieders leven. 

Geen opmerkingen: