Blijft Jozef, de persoon uit de Bijbel en ik nog steeds als mensen in deze tijd, een ander persoon ben, die ook op zoek is naar Gods bedoeling voor mijn leven. Voor mij vallen de kwaliteiten, bestemming en leven van Jozef op en zie dat zij compleet anders zijn, dan de onze. Toch zijn Jozef en wij door Eén en Dezelfde God gekend en geliefd. In de eerste periode van mijn geloofsleven zag ik naar Jozef, die dromen van God krijgt en onrechtvaardig werd behandeld. Door omstandigheden kon hij niet kan uitstijgen boven de grens, die hem werd opgelegd. Zo heb ik, zo mogelijk velen met mij, jarenlang gezocht naar een mogelijke stap naar de toekomst om mijn dromen te verwezenlijken. Steeds weer botsen tegen anderen en vooral tegen de opgelegde en eigen beperkingen in het leven aan.
Mijn / ons verhaal; Van binnen wist ik, dat de plek, waarop ik in werk, kerk, geloof en leven nog helemaal niet aan het plafond was van het mogelijke. En wist zeker dat ik nog niet was aangekomen in mijn leven op de plaats om te wandelen overeenkomstig Gods droom voor mij in de bestemming, die Hij voor mijn leven heeft.
De gaven en talenten samen met onze groei in identiteit, karakter, ervaring, kennis en wandel met God hadden meer nodig dan mijn dagelijkse inzet, menselijk denken, persoonlijke kracht en op karakter leven, werken en geloven. Daar was en is meer voor nodig, dan wij als mens neerzetten vanuit onze persoon en invloed.
En ik dan? Als je ontdekt dat ervaringen, harde werken en vurig verlangen om veel voor anderen te mogen betekenen, niet brengt waar je denkt te moeten komen. En je leven bestaat uit werken, perfectionisme, teleurstellingen, pijn, wishful thinking, loyaliteit naar anderen ten koste van jezelf, angst, anderen willen pleasen. Is de kans groot dat je jezelf voorbij loopt en vergeet dat je er zelf ook bent. Je schuift steeds een stukje meer opzij, ten behoeve van het werk, de kerk, gezin, familie en anderen. En hoe zit het dan, dat we in vrede leven met alle mensen, inclusief onszelf? Of woedt er een oorlog in onze harten en gedachten door het onrecht wat we zien, horen en ervaren?
Vrede van God; Tuurlijk we lezen onze Bijbel, bidden en nemen deel aan Bijbelstudies, samenkomsten, gebedsbijeenkomsten, en doen mee met bijvoorbeeld evangelisatie, dienen door mee te helpen met verschilldende taken binnen en buiten onze kerkelijke gemeente. En toch kan er iets essentieels ontbreken in ons leven, waardoor het je steeds gevangen zet en je vergeten voelde als Jozef. Zelfverwijt en kijken op je tekortkomingen, klagen je als schuldig aan, waardoor je enorm beperkt kan worden, van wie je in werkelijkheid bent. En de Vrede Gods die alle verstand te boven gaat, niet jouw deel lijkt te zijn, want onrust neemt hand of hand toe.
Carroussel van het leven; De carroussel van het leven lijkt niet meer te doorbreken, omdat verlossing in je situatie uit zicht raakt. Daarom is er strijd in je binnenste en bid je nog meer en werk je nog harder om te bewijzen dat je het echt meent en wilt. Met het gevoel dat je net je doel mist en aan de verliezende kant staat. Dat kan het moment zijn, waarop je meer dan ooit dicht bij de oplossing en verandering staat in je leven.
Geroepen en Immanuel; Lijkt het erop, dat God jou moet overtuigen, dat ook jij geroepen bent? Dat is niet meer in onze kracht en denken, maar geleid en vervuld worden met Zijn Geest. Hij overtuigt ons dat ons menselijke inbreng in verhouding tot waartoe God in staat is niet hetzelfde is en niet te vergelijken is. Ben je bereid om afscheid te nemen van een leven, waarin jij hetzelf moet doen, naar een leven, waarin je ervaart dat Hij nog altijd aan jouw kant staat, zoals het bij Jozef staat: “En God was met hem.” Wij hebben dit door Jezus ontvangen. Hij is onze Immanuel => God met ons.
Gave van God; Wanneer Jozef antwoord geeft op wat de koning tegen hem zegt : “Jij hoeft een droom maar te horen om hem te kunnen uitleggen. (Gen.41:15) Zegt hij : Geenszins; God zal Farao’s welzijn verkondigen. (Gen.41:16) Jozef wijst gelijk op God, dat Hij Degene is van Wie hij antwoord op zijn droom krijgt. M.a.w. ; “Nee hoor, daar moet niet niet bij mij zijn, maar bij God.” Hier zie je niet meer de jonge ambitieuze man, die graag zijn pas ontvangen dromen vertelt als of het zijn verhaal is. Maar een man, die zijn leven, gave en geloof in dienst / handen van God heeft gegeven. Hij is volwassen geworden in karakter en hartshouding om God alle eer in zijn leven te geven.
Koninklijk bekleed; Daarna zien we dat, wanneer iedereen hem heeft gehoord, de farao besluit Jozef als 2e van zijn rijk aan te stellen en hem de kleding van de koning laat aan doen en zijn ring om de vinger geeft van autoriteit en de ketting om zijn nek van eerbied en aanzien. Zo worden wij door het geloof met de koning der koningen bekleed, zoals staat in Romeinen 13:14 – “Omkleed u met de Heer Jezus Christus en geef niet toe aan uw eigen wil…” Dat laat zien dat wat wij ook in Filippenzen 2:5 staat over “de gezindheid van Christus”. Een dienaar en iemand, die een weg zoekt om anderen te zegenen met de hem / haar gegeven talenten en daarin in de voetsporen van onze Heer wandelen.
Met als de slogan dat zegt : “In Zijn dienst en tot Zijn eer.” Mensen zoeken naar antwoorden en God, daarmee hopen zij te vinden waar hun ziel naar hongert. Die honger wil God tegemoet komen : “Zalig wie hongeren en dorsten naar de gerechtigheid (van God) en zij zullen verzadigd worden.” (Mattheus 5:6) God wil vanuit Zijn hemelse voorraad- / graanschuren, voorzien in mensenlevens en weet wat zij nodig hebben.
In Genesis 45:1-8 lezen we hoe Jozef door een achtbaan van emoties gaat en zich bekend maakt aan zijn broers. Vers 4 - ‘Kom toch dichterbij,’ zei Jozef tegen hen, en daarop gingen ze dichter naar hem toe. ‘Ik ben Jozef,’ zei hij, ‘jullie broer, die jullie verkocht hebben en die naar Egypte is meegevoerd. ….. Vers 7 - "God heeft mij voor jullie uit gestuurd om jullie voortbestaan op aarde veilig te stellen; zo wilde hij veel levens redden. 8 Niet jullie hebben mij dus hierheen gestuurd maar God; door Hem ben ik de belangrijkste raadsman van de farao geworden, de bestuurder van zijn hele hof en heerser over heel Egypte."
Confrontatie; Jozef gaat de confrontatie aan met zijn broers. Hij verwijt hen niets, maar we zien een verbroken man, die zich afhankelijk weet van God. Hij leefde vanaf thuis tot 22 jaar later door met God in alle omstandigheden van onrecht wat hem was aangedaan. En toch leefde hij in alle omstandigheden in vrede met mensen, zoals het in Romeinen 12 staat. Hij paste toe wat we eeuwen later verwoord krijgen in het Nieuwe Testament. Romeinen 12:14 - "Zegen wie u vervolgen. Zegen hen en vervloek hen niet."
Zegen van de Vrede; Hij zegende niet alleen, maar was een zegen voor zijn meesters in een vreemd land en zorgde voor hen als voor eigen familie. Hij was een man van vrede. De gaven, die hij had en de omgang met God maakte dat alles wat hij deed gezegend werd. Hij bleef niet in de slachtofferrol van slaaf. De innerlijke mens, was gemaakt om leiding te geven, anderen te dienen en uit te leggen wat God in dromen bekend maakte. Dat deed hij voor vriend en vijand. De kracht om dit te doen vond hij in God. De Vrede die alle verstand te boven gaat, was zijn deel. Fil.4:7-9 - "7….de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus." En vers 9 ….."Wat u ook geleerd en ontvangen en gehoord en in mij gezien hebt, doe dat; en de God van de vrede zal met u zijn."
Wij hebben een leven, gaven en mogelijkheden gekregen met en zonder beperkingen om samen met God anderen tot zegen te zijn. Daarbij kunnen we van vijanden nieuwe vrienden maken, door toe te passen wat Jozef deed en het Nieuwe Testament in o.a. Romeinenbrief aan ons laat weten. Daardoor kun je huilen en lachen met anderen, omdat je hart op het goede van God en de ander is gericht.
Bescherm je hart; Dat kan alleen als je hart beschermd wordt in de strijd, waarin altijd een andere boodschap dan van vergeving en verzoening naar ons toekomt. "Dit laat je toch niet over je kant gaan." "Kom voor je eigen rechten op en laat goed je stem horen. Vertel hen ongezouten de waarheid." Jezus zegt dat wij een zout zijn in deze wereld. Als dat zout zijn kracht verliest, dient het nergens meer voor. Dat weet de vijand ook. En daarom wil hij ons krachteloos maken, door te blijven zitten in onze boosheid, rol van slachtoffer en eist vergelding voor wat ons is overkomen.
Reken niet met kwaad; Vergeld geen kwaad met kwaad en wreek jezelf niet staat er in Romeinen 12. Moet ik de ander dan maar ontslaan van zijn verantwoording. Ik wil juist dat die ander beseft wat hij mij heeft aangedaan. Dat klopt, wanneer ik naar de natuurlijke mens zonder God zou willen leven. Dan lijken deze gedachten gerechtvaardigd. Maar niets is minder waar voor een geestelijk mens, die met God wil leven. Je reageert vanuit de tegenovergestelde houding van de Geest. Daar heb je Zijn hulp, leiding, wijsheid, kracht en liefde voor nodig. "Wij hebben geen geest van lafhartigheid ontvangen, maar van liefde, kracht en wijsheid." - 2 Timotheus 1:7
Moed; Het vraagt moed om anders te willen zijn in een wereld, die erop uit is om zichzelf te willen bewijzen. Het vraagt moed om anders te reageren, dan mijn omgeving verwacht dat wat ik zal moeten doen. Het vraagt van mij om lief te hebben, in plaats van te haten. Hij is mijn gerechtigheid. Hij is mijn leven, omdat ik niet meer voor mij zelf leef. Hij heeft het welzijn van ieder mens op het oog. Want degene, die mij iets aandoet, heeft net als ik vergeving en liefde nodig om tot herstel te komen.
“Punt” wordt “komma”; Soms willen mensen om wat voor reden dan ook, elkaar niet meer zien, horen en ontmoeten. Het is een uitdaging om de stap naar verzoening en vergeving te doen en om elkaar weer te zien, uit te spreken wat nodig is om verder te kunnen. Tranen zijn dan vaak het gevolg, net als bij Jozef, maar ook dat een punt veranderde in een komma. Daar waar een punt lijkt te staan, heeft God door Jezus een komma gezet. Durven wij die stap in ons leven te zetten en los te laten wat ons is overkomen. Los te laten wat die ander heeft gedaan. Los te laten wat het met mij doet. Om in dat moment naar God te gaan, die ons vasthoudt en altijd vast heeft gehouden. Hij weet hoe de losse eindjes weer aan elkaar geknoopt kunnen worden.
Verantwoording en ons antwoord; Elk mens blijft verantwoordelijk voor zijn daden. Dat zie je op het moment dat de broers horen dat het Jozef is. De schrik van hun leven krijgen ze in deze ontmoeting. De jaren van ellende komen nu bij elkaar in één moment. En daar komen de verlossende woorden van Jozef. Dat niet zij, maar God het was die hem vooruit had gestuurd. Zo is Jezus naar de wereld gekomen om ons hetzelfde aanbod te doen. Willen we dit aanbod ook doorgeven aan anderen. Wat is daarop uw antwoord?
Onze verlangens; Ik weet ook dat de verlangens, die God in ons hart en leven heeft gelegd nog niet (volledig) in vervulling zijn gekomen. Met dit verlangen leven we, dat God zichtbaar zal zijn en worden door onze levens heen. Mensen, als collega’s, vrienden, familie en anderen, waar we ze ook maar tegenkomen. Dat zij de God in ons en door ons heen mogen zien, ervaren, horen en weten. God wil er ook voor hen zijn.
En ik dan? Als je ontdekt dat ervaringen, harde werken en vurig verlangen om veel voor anderen te mogen betekenen, niet brengt waar je denkt te moeten komen. En je leven bestaat uit werken, perfectionisme, teleurstellingen, pijn, wishful thinking, loyaliteit naar anderen ten koste van jezelf, angst, anderen willen pleasen. Is de kans groot dat je jezelf voorbij loopt en vergeet dat je er zelf ook bent. Je schuift steeds een stukje meer opzij, ten behoeve van het werk, de kerk, gezin, familie en anderen. En hoe zit het dan, dat we in vrede leven met alle mensen, inclusief onszelf? Of woedt er een oorlog in onze harten en gedachten door het onrecht wat we zien, horen en ervaren?
Gave van God; Wanneer Jozef antwoord geeft op wat de koning tegen hem zegt : “Jij hoeft een droom maar te horen om hem te kunnen uitleggen. (Gen.41:15) Zegt hij : Geenszins; God zal Farao’s welzijn verkondigen. (Gen.41:16) Jozef wijst gelijk op God, dat Hij Degene is van Wie hij antwoord op zijn droom krijgt. M.a.w. ; “Nee hoor, daar moet niet niet bij mij zijn, maar bij God.” Hier zie je niet meer de jonge ambitieuze man, die graag zijn pas ontvangen dromen vertelt als of het zijn verhaal is. Maar een man, die zijn leven, gave en geloof in dienst / handen van God heeft gegeven. Hij is volwassen geworden in karakter en hartshouding om God alle eer in zijn leven te geven.
Zegen van de Vrede; Hij zegende niet alleen, maar was een zegen voor zijn meesters in een vreemd land en zorgde voor hen als voor eigen familie. Hij was een man van vrede. De gaven, die hij had en de omgang met God maakte dat alles wat hij deed gezegend werd. Hij bleef niet in de slachtofferrol van slaaf. De innerlijke mens, was gemaakt om leiding te geven, anderen te dienen en uit te leggen wat God in dromen bekend maakte. Dat deed hij voor vriend en vijand. De kracht om dit te doen vond hij in God. De Vrede die alle verstand te boven gaat, was zijn deel. Fil.4:7-9 - "7….de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus." En vers 9 ….."Wat u ook geleerd en ontvangen en gehoord en in mij gezien hebt, doe dat; en de God van de vrede zal met u zijn."
Wij hebben een leven, gaven en mogelijkheden gekregen met en zonder beperkingen om samen met God anderen tot zegen te zijn. Daarbij kunnen we van vijanden nieuwe vrienden maken, door toe te passen wat Jozef deed en het Nieuwe Testament in o.a. Romeinenbrief aan ons laat weten. Daardoor kun je huilen en lachen met anderen, omdat je hart op het goede van God en de ander is gericht.
Bescherm je hart; Dat kan alleen als je hart beschermd wordt in de strijd, waarin altijd een andere boodschap dan van vergeving en verzoening naar ons toekomt. "Dit laat je toch niet over je kant gaan." "Kom voor je eigen rechten op en laat goed je stem horen. Vertel hen ongezouten de waarheid." Jezus zegt dat wij een zout zijn in deze wereld. Als dat zout zijn kracht verliest, dient het nergens meer voor. Dat weet de vijand ook. En daarom wil hij ons krachteloos maken, door te blijven zitten in onze boosheid, rol van slachtoffer en eist vergelding voor wat ons is overkomen.
Reken niet met kwaad; Vergeld geen kwaad met kwaad en wreek jezelf niet staat er in Romeinen 12. Moet ik de ander dan maar ontslaan van zijn verantwoording. Ik wil juist dat die ander beseft wat hij mij heeft aangedaan. Dat klopt, wanneer ik naar de natuurlijke mens zonder God zou willen leven. Dan lijken deze gedachten gerechtvaardigd. Maar niets is minder waar voor een geestelijk mens, die met God wil leven. Je reageert vanuit de tegenovergestelde houding van de Geest. Daar heb je Zijn hulp, leiding, wijsheid, kracht en liefde voor nodig. "Wij hebben geen geest van lafhartigheid ontvangen, maar van liefde, kracht en wijsheid." - 2 Timotheus 1:7
Moed; Het vraagt moed om anders te willen zijn in een wereld, die erop uit is om zichzelf te willen bewijzen. Het vraagt moed om anders te reageren, dan mijn omgeving verwacht dat wat ik zal moeten doen. Het vraagt van mij om lief te hebben, in plaats van te haten. Hij is mijn gerechtigheid. Hij is mijn leven, omdat ik niet meer voor mij zelf leef. Hij heeft het welzijn van ieder mens op het oog. Want degene, die mij iets aandoet, heeft net als ik vergeving en liefde nodig om tot herstel te komen.
“Punt” wordt “komma”; Soms willen mensen om wat voor reden dan ook, elkaar niet meer zien, horen en ontmoeten. Het is een uitdaging om de stap naar verzoening en vergeving te doen en om elkaar weer te zien, uit te spreken wat nodig is om verder te kunnen. Tranen zijn dan vaak het gevolg, net als bij Jozef, maar ook dat een punt veranderde in een komma. Daar waar een punt lijkt te staan, heeft God door Jezus een komma gezet. Durven wij die stap in ons leven te zetten en los te laten wat ons is overkomen. Los te laten wat die ander heeft gedaan. Los te laten wat het met mij doet. Om in dat moment naar God te gaan, die ons vasthoudt en altijd vast heeft gehouden. Hij weet hoe de losse eindjes weer aan elkaar geknoopt kunnen worden.
Verantwoording en ons antwoord; Elk mens blijft verantwoordelijk voor zijn daden. Dat zie je op het moment dat de broers horen dat het Jozef is. De schrik van hun leven krijgen ze in deze ontmoeting. De jaren van ellende komen nu bij elkaar in één moment. En daar komen de verlossende woorden van Jozef. Dat niet zij, maar God het was die hem vooruit had gestuurd. Zo is Jezus naar de wereld gekomen om ons hetzelfde aanbod te doen. Willen we dit aanbod ook doorgeven aan anderen. Wat is daarop uw antwoord?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten