woensdag 19 juli 2017

Waarom luister ik eigenlijk?




Quote  / Uitspraak
De meeste mensen luisteren niet met de bedoeling om te begrijpen;
zij luisteren met de bedoeling om te reageren.

Ik heb gemerkt in veel gesprekken, dat luisteren naar elkaar enige oefening en verbetering behoeft. We leven in een maatschappij, waarin we worden uitgedaagd om voor onszelf op te komen. Assertief te zijn. Waarin verwacht wordt dat we á la minute reageren. Denk maar aan de snelle ontwikkeling van de computer, laptop, tablet, smartphone en alle programma’s, die er bij horen. 


En toch kunnen we niet zonder elkaar daadwerkelijk te ontmoeten, spreken, horen en luisteren. In de basis blijven we mensen, die behoefte hebben aan contact met anderen. Ieder mens wil gehoord worden. De vragen, die regelmatig naar ons toekomen : Hoe kunnen we meer en beter luisteren naar elkaar? Een veel gestelde vraag op bedrijven, in kerken en binnen ons gezin / familie. Wat bepaalt voor een groot deel hoe wij praten en wat wij horen? Je hoort wat je denkt en je spreekt waar het hart van vol is. 

Romeinen 10 spreekt ook dat het geloof komt door het horen. Daarom is ons spreken van groot belang, dat we leren om luisteren naar onze Heer voordat we spreken met anderen. Het juiste woord gesproken op het juiste moment is als een gouden appel op een zilveren schaal ;  zegt spreuken (Spr. 25:11) Wij geloven, dat Jezus de Goede Herder is en de schapen, gelovigen, luisteren naar Zijn stem. Door onze opvoeding, ervaringen en kennis luisteren wij ieder voor zich verschillend naar de boodschap van het Evangelie, maar ook naar elkaar.

Quote / uitspraak
Met aandacht luisteren valt een wereld te winnen.
Niet alleen de wereld om ons heen, maar ook onze eigen wereld van binnen. Daarom dat het ook interessant is om de gelijkenis(sen) van de zaaier op een andere manier met elkaar te lezen en benaderen. 


Marcus 4:1-20 - De gelijkenis van de zaaier Vers 3 Luister! Zie, een zaaier ging erop uit om te zaaien. Met de oproep Luister!” (vers 3) doet Hij een dringend beroep op de hele menigte om goed te luisteren naar wat Hij gaat zeggen. Hoewel Hij tot de menigte spreekt, gaat het toch om ons persoonlijk. Iedere persoon is voor zich een soort grond, waarin het zaad terechtkomt. Hij stelt hun een zaaier voor, die uitgaat om te zaaien. Die zaaier is Hij Zelf. Hij gaat uit, Hij is uitgegaan van de Vader (Joh. 13:3).

Dat Hij Zich nu als de Zaaier voorstelt, houdt in dat het er niet langer om gaat dat Hij vrucht zoekt in Zijn wijngaard Israël – en daarvoor was Hij gekomen –, maar dat Hij door te zaaien, die vrucht nu Zelf gaat voortbrengen. Er komt een andere boodschap, die nieuw soort vruchten gaat afwerpen. Jezus als middelaar tussen mensen en God, maar ook als Heer van ons leven. Wat de Heer in het begin tot de menigte zegt “luister”, zegt Hij aan het eind van de gelijkenis tot de enkeling, die verlangend is naar Goddelijk onderwijs. We moeten eerst horen om vrucht te kunnen voortbrengen.

Vers 9 En Hij zei tegen hen: Wie oren heeft om te horen, laat hij horen.  In vers 9 komt Jezus terug op vers 3 als Hij daar zegt: “Luister”. Het horen is hier niet alleen bedoeld als aanhoren, opslaan in onze gedachten en gewoon ons leven blijven leven, zoals mensen die God niet kennen doen. Horen heeft te maken met het woord “Dabar”. Het woord “Dabar” staat in het Hebreeuws voor Woord + Daad. Horen = Doen.

Wij kennen dat wel met “Ora et Labora” Bidden, praten met God en werken. Die werken zijn niet alleen de dingen, die wij als mensen voor onszelf willen doen. Het zijn werken die voortkomen uit een vruchtbare geloof met God. Je doet de dingen als voor God. Daarvoor overdenk je de Woorden en Gedachten van God. Daarbij heb je inzicht, onderwijs en leiding nodig.

Enerzijds  is geloof de motor van mijn motivatie, van wat mij als gelovige  beweegt. Dat heeft te maken met: Waar heb ik mijn hart voor geopend? Mijn hart is als een spons die goede en slechte dingen absorbeert. Dat kunnen op verschillende momenten zijn. Op zondag, maar ook in gesprekken onderling als gezin, contacten bij school, op het werk, in de buurt, als vrienden en kennissen.

Mijn gedachten en mening worden mede gevormd door wat ik hoor en toelaat als waar of als belangrijk. Vanuit die gedachten komt hoe ik doe voort. Bewust en onbewust. Daarom is het goed om van tijd tot tijd jezelf en elkaar te vragen: Waarom doe ik wat ik doe en zeg ik dingen op een bepaalde manier? Als leerling van de Here Jezus ben ik altijd onderweg en houdt de weg van het leren nooit op. Tenzij ik het allemaal wel al weet en mij toesluit voor anderen en misschien daarmee ook voor God. Hoor ik nog wat God tot mij en Zijn gemeente wil zeggen?

Je merkt wel dat in het verloop van deze overdenking veel vragen zijn? Misschien komt dat wel, omdat ik net als jij onderweg ben met het eigen maken wat de Bijbel mij te leren heeft. Met Paulus zou je kunnen zeggen: Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus Jezus gegrepen. - Fil. 3 : 12 En hij is wel één van de grote voorbeelden en inspirators geworden voor de gelovigen door alle eeuwen heen.

Door de jaren heen heb ik mogen ontdekken, dat God van één keer en op één manier is, maar dat Zijn liefde veel kleurig is, waarbij ik mijn broeders en zusters in het geloof nodig heb om meer te ontdekken? Dat geldt ook voor het Woord van God en de leiding van de Heilige Geest in mijn leven. Ik sta niet op mijzelf. Ik ben deel van een gezin, een kerk, een gemeenschap, deel van het Koninkrijk van God.

Als deel van het plan wat God heeft met Zijn aarde, Zijn mensen, Zijn kerk en Zijn toekomst in mijn leven, heb ik nodig dat ik dag aan dag met Hem wandel. Net zoals ik nodig heb om elke dag te eten. Doe ik dat niet, verwaarloos ik dat, dan word ik slap en ben ik niet in staat om te werken, op tijd uit mijn bed te komen, naar anderen te luisteren en in praktijk brengen wat ik heb geleerd, omdat mijn lichaam moe, slap en krachteloos aanvoelt en wordt.

Te meer als het gaat als geloven een relatie is met een God. Geloven staat niet stil, maar dat is voortdurend in beweging. Beweeg ik mee met God, Zijn Geest en Woord? Of merk ik dat ik regelmatig Hem niet kan bijhouden en maar op afstand blijf. Dat lijkt rustiger en makkelijker, maar niets is minder waar. Ik heb nodig dat ik dichterbij kom en aan de hand van Hem wordt meegenomen. Wil ik dat?

 

Nu terug naar de gelijkenis. Het Woord van God wordt gezaaid in ons leven. En als ik mijn hart voor God open, kan er geplant worden. Met als resultaat dat het Woord van God in mij ontkiemd en mijn geloof gaat groeien. Ik kan ook alles over geloof aanhoren om er nog eens over te denken of gewoon te bewaren voor later. Maar, omdat onze gedachten vluchtig zijn en vaak door andere zaken worden opgeëist, merk ik dat ik al snel laat voor wat het is. Dan komt geen diepgang en ook geen vervolg te zien in mijn daden, woorden en geloof. Het blijft allemaal aan de oppervlakte. Daarom dat Jezus de beeldspraak gebruikt van de vogels, die het zaad wegpikken en de gelijkenis met het zaad op ondiepe gronden. De omstandigheden, die mij overkomen, maken of ik wel of niet verder ga met wat ik heb gehoord. De praktijk is dat vaak dat andere zaken voorrang krijgen in mij.

Wat mij regelmatig overkomt, is dat ik niet alles begrijp en met de woorden van Psalm 139: 6 zeg : Het begrijpen is mij te wonderbaar, te verheven, ik kan er niet bij.” Daarmee kan ik zeggen: “Dat gaat boven mijn pet.” Ik kan blijven afwachten of gehoor geven aan het heilig verlangen om meer te willen weten. Vragen stellen en mij openen om beter te leren luisteren naar mijn Herder. Dat betekent dat ik andere dingen aan de kant zet en tijd neem.

Daarom dat de discipelen ook naar Jezus toegingen en eerlijk zijn, dat zij het niet begrepen. Markus 4 : 10 – 12  “En toen Hij alleen was, vroegen zij die om Hem heen waren, met de twaalf, Hem naar de gelijkenis. 11 En Hij zei tegen hen: Het is u gegeven het geheimenis van het Koninkrijk van God te kennen; maar tot degenen die buiten zijn, komt alles door gelijkenissen, 12 opdat zij ziende zien en niet doorzien, en horende horen en niet begrijpen; opdat zij zich niet op enig moment bekeren en de zonden hun vergeven worden. “

Met sommige dingen staan wij aan de buitenkant en begrijpen wij niet wat een ander meemaakt. Een valkuil is om er een snel en makkelijk antwoord op te geven. Misschien niet tegen de persoon in kwestie, maar meer voor onszelf houden. Som zeggen we dingen tegen elkaar in de trant van “hou je taai”, “kop op er komen wel andere tijden” Goed bedoelde opmerkingen, waarin we een oplossing aandragen, terwijl mogelijk hard nodig is om te luisteren. Bidden om wijsheid hoe we handen en voeten, woorden kunnen geven aan de nood waar we mee geconfronteerd worden. Al gauw komen tot de conclusie, dat wij geen oplossingen voor anderen hebben, vaak wel goed bedoelde adviezen, waar de ander niet zoveel mee kan.

Daarom dat het Woord van God in ons Zijn werk moet doen, om vanuit het hart en de liefde van God naast anderen te kunnen staan. Lief te hebben, te bidden en te luisteren. Dat kost innerlijke kracht, die we niet van onszelf hebben. We hebben nodig dat God onze handen sterk maakt, zodat we in tijden van strijd, moeilijkheden, confrontaties en problemen sterk staan en vanuit Zijn gedachten, Woord en spreken kunnen kijken, luisteren en handelen of juist stil zijn en Hem verwachten.

Quote / uitspraak
Wanneer luisteren om te reageren, overgaat in luisteren om te begrijpen,
ontstaat er contact, begrip en leiding van God in ons leven.



3 vragen : (Henk Stoorvogel : Viva de kerk)
Hart – Wat is in mijn leven gezaaid, waar ik merk dat mijn hart roept om ruimte, oplossingen en er een verlangen is naar verandering?

Hoofd – Waar loop ik tegen aan als ik denk over mijn communicatie met anderen en wat heeft mijn geloof nodig om weer verder te kunnen groeien?

Handen – Hoe kan ik een oor, een hand en voet zijn voor anderen uit de kerk, familie, werk en omgeving door de manier waarop ik luister, spreek en anderen tot steun ben?

Vragen, die het Evangelie verbinden met het woordje “Dabar” = Woord en Daad. Jezus was in de manier waarop hij rondging het voorbeeld van Woord en daad. Hij sprak en deed. De mensen waren verwonderd hierover. Hoe kon hij Zijn boodschap met autoriteit spreken in een wereld die daar nog niet voor openstond.

Hoe kunnen wij geloven in een wereld, die verlangt naar verandering waarbij zij roepen : “Geen woorden maar daden.” Wij hebben het Woord van God gekregen om dat in daden uit te leven door de inspiratie van de Bijbel en Gods Geest. Open je hart en ontvang wat God ook vandaag aan jou wil geven.

Amen.

Geen opmerkingen: